Sebagaimana pertanyaan itu dibuat dalam keadaan mesra, begitu juga jawapan yang diberikan Kuan Yew. Episod bersejarah ini berlaku pada 5 September, 2001 di dewan khas sebuah hotel terkenal di Kuala Lumpur, melibatkan 10 orang mantan menteri, termasuk saya, dengan Kuan Yew dan tiga orang menteri Singapura.
Cetusan di hati saya ialah Kuan Yew sudah terlebih dulu menganggarkan pertanyaan begitu akan timbul, dan beliau sudah bersedia dengan jawapannya. Tidak nampak Kuan Yew tercuit hati atau berasakan beliau sengaja diogah.
Teringat saya kata-kata seorang rakyat Singapura keturunan India yang saya kenali di Kuala Lumpur pada tahun 1982. Walaupun beliau seorang peniaga komputer yang mahukan firma saya membeli sebuah komputer terlebih dulu sebagai syarat untuk menjadi ejen, beliau kelihatan berminat dalam politik.
Seperti kebanyakan orang Singapura, beliau mempunyai ramai saudara-mara di Malaysia.
“Apa pun pertimbangannya, Singapura patut masuk balik Malaysia,” katanya bersahaja. "Sesebuah negara mesti ada bukit, gunung, sungai, hutan, lembah… macam-macam lagi. Tak payah dikatakan, Singapura tidak ada semua itu.”
Bagaimanapun, jawapan Kuan Yew di atas adalah bersukatan. Ia bukan mutlak. Ia berpintu yang tidak berselak. Ungkapan ‘tidak nampak’ (I can’t see) mempunyai pengertian berlapik; mungkin kerana kualiti mata, atau mungkin ia terlindung apabila dipandang dari sesuatu sudut.
Justeru, ia bukan bererti sesuatu itu tidak wujud. Kalaulah Kuan Yew menjawab dengan marah bagaikan beliau ditempelak, maka bolehlah ia dimengerti sebagai tidak mungkin berlaku secara mutlak.
Saya tidak dapat menganggarkan sama ada Kuan Yew berkongsi sikap dengan tauke komputer itu, tetapi jelas sekali Kuan Yew lebih terdorong untuk menerajui Singapura ke suatu tahap yang boleh menempatkannya sebagai seorang negarawan berjaya daripada pandangan dunia.
Disebabkan beliau didewasakan oleh pendidikan Inggeris, justeru tidak boleh lari daripada pembudayaannya, maka Winston Churchill, negarawan ulung Inggeris, dipercayai menjadi salah seorang pengilhamnya. Walaupun seorang Cina, beliau dapat melihat di luar batasan kecinaan secara wajar.
“Saya percaya, China tidak dapat menandingi AS 50 tahun, malah 100 tahun akan datang,” tegasnya.
Namun begitu, Dr Lily Rahim, anak saudara Tun Yusuf Ishak, Presiden pertama Singapura, menulis dalam sebuah bukunya bahawa antara langkah strategik Singapura ialah memperbanyakkan jumlah rakyatnya dengan membawa masuk berjuta-juta orang Cina.
Dr Lili kini menjadi seorang profesor di sebuah universiti Australia selepas (dikatakan) diusir dari Singapura. Justeru dalam masa 10 tahun, rakyat Singapura bertambah dari empat juta kepada lebih tujuh juta, menyaingi Hong Kong.
Dalam politik, angka menjadi faktor utama. Pemenang pilihan raya harus mendapat lebih 50 peratus undi baik apa pun jumlah mutlaknya. Pasaran besar ialah yang mempunyai ramai orang.
Dan berkemampuan! AS tidak berani menolong Kuomintang di bawah Chiang Kai Shik di Taiwan menyerang komunis di tanah besar China di bawah Mao Tze Tung kerana rakyat China hampir empat kali lebih banyak daripada rakyat AS.
Mengambil kira segala itu, sama ada tarikan untuk masuk Malaysia kerana gunung-ganang dan alam raya, atau kerana kemudahan hidup, ekonomi atau hal senasib, esprit de corp, angka penduduk dan keturunan pasti menjadi faktor perhitungan besar.
Itulah faktornya di sebalik idea asal: membawa masuk Malaya, Singapura, Brunei, Sabah dan Sarawak dalam gagasan Malaysia dengan imbangan jumlah Melayu dan Cina.
Jika terma yang lebih baik daripada yang dikecapi oleh Scotland untuk kekal dalam United Kingdom, sebagai contoh, didapati oleh Singapura, maka mungkin negara yang asalnya Temasek ini boleh terbuka hati semula. Itulah yang mungkin tersemat dalam hati Kuan Yew: “Demi waktu… meskipun saya tiada lagi.”
* Tan Sri Adam A Kadir mantan Presiden Senat
0 Komentar untuk " Singapura mungkin pulang ke Malaysia "