Namun, perang belanjawan kali ini lebih panas. Ia bermula dengan pembentangan Belanjawan Alternatif oleh Ketua Pembangkang Datuk Seri Dr Wan Azizah Wan Ismail pada 21 Oktober 2015.
Ia dibentang bagi pihak Pakatan Harapan yang baru sahaja dilancarkan bagi menggantikan Pakatan Rakyat. Pakatan yang baharu ini, terdiri daripada Keadilan, DAP dan Amanah, tanpa parti pembangkang lain, khususnya Pas. Tetapi, Pakatan berusaha mendapatkan sokongan semua AP pembangkang supaya menolak bajet BN.
Tetapi, Presiden Pas Datuk Seri Haji Hadi Awang mengumumkan yang Pas akan berkecuali. Sebagai reaksi, Majlis Presiden Pakatan mengeluarkan kenyataan bersama bahawa Pakatan tetap menolak bajet BN dan meneruskan Usul Undi Tidak Percaya terhadap PM. Bagi Pakatan, adalah tanggungjawab moral para AP untuk melakukan kedua-dua perkara tersebut bagi pihak rakyat jelata. Kenyataan itu, yang tidak membidas Haji Hadi, menunjukkan yang Pakatan masih membujuk AP bukan-Pakatan.
Pada 16 November itu, 74 undi tidak setuju itu adalah daripada kepaduan AP Pakatan, termasuk 3 AP Pas. AP Pas yang lain berkecuali, manakala 4 orang, termasuk Haji Hadi, tidak hadir.
Keputusan pengundian itu menunjukkan bahawa Pakatan Harapan berkesan. Namun perang belanjawan belum berakhir. Ini kerana, sekarang, Dewan Rakyat mengundi belanjawan pada peringkat jawatankuasa (kementerian-kementerian), dan ada satu lagi undian keseluruhan yang dijadualkan pada hujung bulan ini.
Istilah “perang belanjawan” saya pinjam daripada salah satu tajuk bab dalam buku pemenang anugerah Nobel Joseph Stiglitz (2012), The Price of Inequality. Bab itu membincangkan betapa, ketika ekonomi US sedang berhadapan dengan kegawatan, terdapat cadangan supaya dikurangkan defisit belanjawan melalui pemotongan perbelanjaan dan menaikkan cukai.
Menurut Stiglitz, pendekatan tersebut tidak menyelesaikan masalah sebenar, iaitu pengangguran yang tinggi, jurang antara input dan output ekonomi, dan kesenjangan yang semakin melebar. Pendekatan itu lari daripada persoalan mengapa defisit itu berlaku pada peringkat asalnya.
Dalam konteks ini, terdapat perbezaan antara kerangka bajet BN dengan Pakatan. BN mengelak daripada persoalan kemungkinan berhadapan dengan kemelesetan ekonomi, tetapi Pakatan mendepaninya. Tajuk belanjawan Pakatan ialah “Mengelakkan krisis”. Tajuk BN ialah “Mensejahterakan rakyat”.
Tetapi, perbezaan utamanya ialah dalam menangani masalah kesenjangan. Belanjawan Pakatan mengambil kira cadangan-cadangan Malaysia Human Development Report 2013 (MHDR) yang disediakan pasukan diketuai Tan Sri Dr Kamal Salih.
Menurut MHDR, golongan super-kaya (1%) memiliki kuasa beli 22 kali lebih daripada golongan miskin, dan 18 kali lebih daripada golongan pertengahan. Dalam kalangan golongan pertengahan, yang di bandar memiliki kuasa beli 43% lebih daripada yang di luar bandar. Manakala wanita memiliki kuasa beli 33% lebih rendah daripada lelaki.
Sebab itulah belanjawan Pakatan mencadangkan supaya GST disifarkan. Kerana cukai 6% yang dilaksanakan kini membebankan rakyat. Tetapi, BN menganggap GST penyelamat ekonomi!
Sebab itu, persediaan belanjawan mesti menepati persoalan utama, bukannya mengelakkannya. Contohnya, adakah lojik untuk memotong perbelanjaan universiti awam tetapi menambah peruntukan Jabatan Perdana Menteri? Adakah lojik, secara purata, rakyat ditambah 14 sen sehari melalui BR1M tetapi terpaksa membayar RM19 sehari untuk GST?
Akhirnya, para AP hanya berperang belanjawan sekali dalam setahun, tetapi, rakyat bawahan terpaksa berperang dengan masalah sebenar belanjawan pada setiap hari.
* Datuk Saifuddin Abdullah ialah Ketua Setiausaha Pakatan Rakyat. Beliau aktif di twitter: @saifuddinad
0 Komentar untuk " Perang belanjawan "